کد مطلب:28980 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

در دين مسيح امام علي(ع) چه جايگاهي براي علما دارد؟

جايگاه و شايستگي امام علي(ع)، نه تنها از طرف صاحب نظران شيعه، بلكه از طرف همه فرقه ها و مذاهب اسلامي و غير اسلامي بيان شده است. علامه محمدتقي جعفري مي گويد: «در نتيجه تحقيقات و بررسي هاي همه جانبه اي كه از آغاز ظهور اسلام تاكنون درباره شخصيت اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب(ع) - چه به وسيله مشاهده كنندگان معاصر او و چه بعدها به وسيله متفكران صاحبنظر اسلامي و ديگر ملل - صورت گرفته، اين حقيقت پذيرفته شده است كه شخصيت علي(ع) چنان كه در قلمرو مكتب هاي الهي در رديف پيامبراني مانند ابراهيم، موسي و عيسي و محمد قرار دارد؛ همچنان در قلمرو پيشتازان كاروانيان انساني - كه تكامل در انسانيت را هدف گيري نموده اند - در صف اوّل جاي گرفته است»، {V(شرح نهج البلاغه، ج 1، ص 170)V}. اين مسأله در مورد امام علي(ع)، از زبان مبارك پيامبر اسلام(ص)، نيز وارد شده است: «هر كس مي خواهد به حضرت آدم در علمش، به نوح در تقوايش، به ابراهيم در بردباريش، به موسي در هيبتش و به عيسي در عبادتش بنگرد، به علي بن ابيطالب نگاه كند»، {V(شرح تجريد ملاّ علي قوشچي، باب امامت، به نقل از شرح نهج البلاغه، محمدتقي جعفري، ج 1، ص 201)V}. اميرالمؤمنين(ع) در ميان تمامي انديشمندان بشري - در گذشته، حال و آينده - جايگاه ويژه اي دارد؛ زيرا ايشان تنها كسي است كه نماينده كلّ تاريخ بشري و حامل رسالت هاي الهي پيامبران(ع) است؛ براي نمونه عباراتي چند از سخنان انديشمندان مسيحي - كه در عظمت امام علي(ع) بيان نموده اند - در اين جا بيان مي گردد: 1. جبران خليل جبران (نويسنده پر شور و مواج مسيحي) در مورد امام علي(ع) مي فرمايد: «به عقيده من فرزند ابيطالب اولين عرب بود كه ملازمت و مجاورت روح كلي را گزيد و با آن دمساز و همراز شب گرديد. او نخستين عربي بود كه دولبش آهنگ ترانه روح كلي را به گوش مردم منعكس ساخت كه پيش از آن اين نغمه را نشنيده بودند. بدين جهت در ميان راه هاي پر فروغ بلاغت او و تاريكي هاي گذشته خود، حيران ماندند. پس هر كس شيفته و دلداده او گشت، شيفتگي و دلدادگيش به رشته هاي فطرت بسته است و هر كس با او دشمني نمود، از فرزندان جاهليت است، {V(عبدالفتاح عبد المقصود، الامام علي بن ابيطالب، ج 1، مقدمه)V}. 2. جرج جرداق (از برترين نويسندگان مسيحي عرب) مي گويد: «نزد حقيقت و تاريخ، يكسان است او را بشناسي يا نشناسي، تاريخ و حقيقت گواهي مي دهند كه او وجدان بيدار و قهّار شهيد نامي، پدر و بزرگ شهيدان علي بن ابيطالب، صوت عدالت انساني، شخصيت جاويدان شرق است. اي جهان! چه مي شد اگر هر چه قدرت و قوه داري به كار مي بردي و در هر زمان «عليّ» اي با آن عقلش، با آن قلبش، با آن زبانش و با آن ذوالفقارش به عالم مي بخشيدي؟!، {V(جرج جرداق، امام علي صداي عدالت انساني، به نقل از كتاب امام علي، عبدالفتاح عبدالمقصود، ج 1، ص 18)V}. 3. ميخائيل نعيمه (نويسنده مسيحي و صاحب نظر و متفكر عرب) مي گويد: «هيچ مورخ و نويسنده اي، هر انداره هم كه نبوغ و رادمردي ممتاز برخوردار بوده باشد، نمي تواند قيافه كاملي از انسان بزرگي مانند پيشوا علي(ع) در مجموعه اي كه حتي داراي هزار صفحه باشد ترسيم كند و دوراني پر از رويدادهاي بزرگ، مانند دوران او را توضيح بدهد و...، {V(صوت العدالة الانسانيه، ص 7؛ به نقل از شرح نهج البلاغه، محمدتقي جعفري، ج 1، ص 174)V}. براي آگاهي بيشتر در اين زمينه ر.ك: 1. شرح نهج البلاغه، محمدتقي جعفري، ج 1. 2. امام علي صداي عدالت انساني، جرج جرداق